نخل خرما و خرما پیارم خوزستان قدیمی ترین در میان میوه های درختی کشت شده در نظر گرفته می شود. این درخت برجسته از Oasis بیابانی است. نخل خرما به دلیل تحمل دمای بالا، خشکی و شوری بیش از بسیاری از گیاهان میوه دیگر، نماد زندگی در بیابان به شمار می رود.
اعتقاد بر این است که نخل خرما بومی کشورهای حاشیه خلیج فارس در خاورمیانه است که حداقل 6000 سال است که در آن کشت می شده است. خرماها قبلاً از 3000 سال قبل از میلاد مسیح در بین النهرین جنوب عراق از نظر تجاری رشد کرده و مورد استقبال مردم قرار گرفته بودند.
از دوران ماقبل تاریخ در مصر زیر کشت بوده است. بر اساس کاوش های موهنجو دارو، نخل خرما در اوایل سال 2000 قبل از میلاد در هند و پاکستان کشت شد. در دنیای قدیم، مناطق رویش خرما از دره سند در شرق تا تونس امتداد داشتند.
خرما در جنوب به سودان می رسد، سپس سواحل دریای سرخ و خلیج عدن، بخش شمالی سومالی و سواحل جنوبی عربستان را دنبال می کند. در نیمکره غربی، نخل خرما در اواخر قرن 18 یا اوایل قرن 19 توسط مبلغان اسپانیایی معرفی شد.
کشورهای عمده رشد تاریخ در جهان مصر، عربستان سعودی، ایران، امارات و پاکستان هستند. دیگر کشورهای عمده تولید خرما عبارتند از الجزایر، عراق، سودان، عمان، لیبی و تونس.
نخل خرما در بیش از 40 کشور کشت می شود. تولید جهانی خرما سالانه حدود 7.52 میلیون تن از 1.15 میلیون هکتار مساحت است. کشورهای عربی سالانه 5.4 میلیون تن تولید می کنند و 70 درصد از کل تولید خرما در جهان را در اختیار دارند.
پاکستان با تولید 6.2 میلیون تن که 9 درصد کل تولید خرما در جهان است، پنجمین کشور بزرگ تولید کننده خرما است.متنوع ترین زیرخانواده هستند، و یک گروه پارافیلتیک هستند، به این معنی که همه اعضای گروه یک اجداد مشترک دارند، اما این گروه شامل همه فرزندان اجداد نمی شود.
اکثر نخل‌های این زیرخانواده دارای برگ‌های دارای لبه کف دست و گل‌های منفرد با سه یا گاهی چهار برچه هستند. میوه به طور معمول تنها از یک برچه ایجاد می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.